باران

خوندن این پست باعث شد بعد از مدت ها بنویسم از دلتنگی هام برای . . .

باران

باران که ببارد همه چیز را میشوید

رد نگاه تو را

با تمام گناه من !

http://from2008.blogsky.com/?PostID=47

باران که می بارد

به یاد مردی می افتم

که عاشق باران بود

چون می توانست زیر آن آسوده گریه کند

تا روز بعد به دنیا بخندد

و دیگران را شاد کند

گرچه درونش غم موج می زد

و رفت

و نگذاشت کسی برای شاد کردنش

بجنگد

شاید نمی خواست

کسی برایش و در کنارش بگرید

اما نمی دانست

آن شخص می گرید اکنون ،  بدون باران

تا شاید قطره ای از اشک هایش بر بال شاپرکی بنشیند

و شاپرک پیغام انتظار را به گوشش برساند